Ontmoeting met de biologische moeder.

Een nieuwe week begonnen. En aangezien we de maandag niets bijzonders hadden, zijn we naar de Keys gereden. Dat is een eilandengroep onder florida, die gekoppeld door bruggen een lang uitgestrekt gebied vormen. De kleine Brittany is geboren in Keywest, het onderste eiland op zo'n vier uur rijden van Miami. Lekker de toerist uithangen, foto's nemen zodat de kleine straks kan zien waar ze vandaan komt en onderweg nog zwemmen in het heerlijk warme water.

Tijdens een zwempartij van Leon en mij, begon Serissa ineens te schreeuwen: Haai, o'god een Haai, pak Leon, snel pak hem. Ik draaide me om en inderdaad, daar kwam een haai van een kleine meter op ons afzwemmen. Eerst Leon maar een opgetild en op de kant gezet en toen weer het water in, ff wegjagen. Nicola meende eerst dat het een grote Karper was. (ff Hans Anders bellen) Het beest was gelukkig banger voor ons dan andersom.

De dinsdag moesten we naar het kinderziekenhuis voor een bezoekje, zoals wij altijd doen bij het consultatiebureau. Na een uur zijn we daar weggegaan, omdat onze geduld op was, we gaan later wel weer terug. Daarop zijn we naar het kantoor van ACF gegaan, waar we de paspoortpapieren moesten invullen voor onze afspraak van aankomende vrijdag. Tevens kregen we daar alle definitieve papieren die inmiddels door de rechter waren ondertekend. Terloops werd nog even gemeld, dat de biologische moeder ons toch wilde ontmoeten en wel morgen. Daar hadden we dus niet meer op gerekend, maar ok dat kun je niet weigeren.

Op de woensdag dus weer naar North Miami, waar we op het kantoor van ACF de biologische moeder zouden ontmoeten. Nerveus, zenuwwachtig, hoe zal dit verlopen. Na een kwartiertje wachten kwam daar een auto het terein opgereden met Brittany en Zoë, Brittany is de moeder van onze Britt en Zoë is haar beste vriendin. Brittany was nog zenuwwachtiger als wij waren, maar het ijs was al snel gebroken en voor we het wisten zaten we met zijn allen op de bank, verhalen over en weer te vertellen, met hier en daar een grap. Brittany is een mooie meid van 20 jaar die al een zoontje van 3 heeft, ze was heel open en eerlijk en dat waren wij naar haar toe ook . Uit respect voor haar hebben we slechts een van de vele foto's die we hebben genomen op deze blog gezet en waarop ze niet herkenbaar is.

We hebben daar de hele middag gezeten, gepraat en zij heeft de kleine regelmatig geknuffeld en op de arm gehad. De sociale medewerker die er de hele tijd bij had gezeten wilde tegen het eind van de middag wel eens naar huis en een half uurtje daarna hebben we dan ook afscheid genomen. Wel hebben we afgesproken dat we contact blijven houden en elkaar misschien volgende week weer zien. Blij dat we dit gedaan hebben.

Donderdag hadden we een afspraak met een ander stelletje uit Maarssen, die een tweede kindje geadopteerd hebben. Wederom een gezellige middag in de Aventura Mall. Bo en Jeannette zijn een leuk stel met twee prachtige dochtertjes. Bij het afscheid nemen hebben we afgesproken om te kijken of we zaterdag weer wat af kunnen spreken. We hebben het nog druk.

Morgen moeten we voor het paspoort, daarover volgt later meer.